IZAMEN

Onlangs vroeg iemand mij of vergiffenis geven en krijgen een belangrijke rol speelt aan het sterfbed. Persoonlijk ben ik daar nog niet zo vaak mee geconfronteerd geweest. Je gaat je vuile was nu eenmaal niet zo gemakkelijk uithangen bij een onbekende die even naast je bed komt zitten. Bovendien kan ik mij voorstellen dat mensen wel oppassen om hun minder mooie kantjes te tonen aan diegenen van wie ze afhankelijk zijn voor de alledaagse zorg.

Het lijkt veruit wel het ergste dat je kan overkomen: nog vol verwachtingen tegenover het leven en dan zegt de dokter tegenover je: ik vrees dat ik heel slecht nieuws voor u heb. Misschien voelde je de bui wel hangen of misschien wou je er net helemaal niet aan denken, maar op een bepaald ogenblik is het een feit dat er staat als een muur: je gaat binnen afzienbare tijd sterven. Op zich geldt het voor iedereen, maar voor jou plots akelig dichtbij: het eindpunt of een overgangspunt, al naargelang je overtuiging, maar in beide gevallen evengoed een onomkeerbaar punt van loslaten met grote L.